Hoe vierden mensen vroeger Beltane?

Behalve samen de bosjes induiken en elkaar bevruchten – in sommige streken namen ze dit heel serieus en mochten mensen met Beltane even ‘vergeten’ dat ze getrouwd waren – vierden mensen Beltane vroeger op vele manieren. Zoveel uitbundigheid in de natuur vraagt natuurlijk ook gewoon om een feestje. Vind je niet? Hier zijn een paar manieren hoe je Beltane kunt vieren:

• Met Beltane maken mensen bloemenkransen. Mei is immers de maand van de bloemen en bloemen zijn een vruchtbaarheidssymbool. De bestoven, bevruchte bloem (bloesem) verandert immers in de vruchten of zaden die ons voeden. Laten we rondom Beltane nou allemaal volop met die vruchtbaarheid bezig zijn (‘het is lente, ik voel het aan mijn instrumenten’). Bloemenkransen maken en alles versieren met bloemen benadrukken de uitbunidgheid van het seizoen. Wil je zelf een bloemenkrans maken? Gaaf! Zet ‘m op naar je werk en je bent mijn held ;). Gebruik geen snijbloemen want die hebben – door alle pesticiden die gebruikt worden om ze te kweken – meer met de dood dan met het leven te maken.

• Mensen vieren Beltane door op de avond van 31 april over vuren te springen. Moet je durven! De rook van het Beltane-vuur jaagt boze geesten die om je heen zweven weg. Moet je geloven. Anders spring je niet. De as van het vuur werd vroeger gebruikt om de kachels thuis weer aan te steken. Zo nam iedereen wat van de feest-energie mee naar huis. 

• Met Beltane worden een meikoningin en -koning gekozen. Zij vertegenwoordigen de vrouwelijke en mannelijke energie. Tijdens de paraders die gehouden worden pronkt de meikoningin in een wit gewaad en met bloemenkrans op. Net een huwelijk in hippie-stijl, vind je niet?

• Ben je wel eens wezen dauwtrappen? Dan ga je met zonsopkomst wandelen of fietsen in de natuur. Dikke aanrader! Ook deze traditie komt voor uit het Beltane seizoen: vroeger ging men voor zonsopgang naar de velden om daar met blote voeten in contact te komen met de ochtenddauw. Die eerste meidauw hielp bij de genezing van allerlei kwalen of bood bescherming daartegen.

• Als je Tinder al een vleeskeuring vindt, wat denk je dan van dit gebruik: in de nacht van Beltane plaatsten jonge mannen takken in de tuinen van de huizen waar huwbare vrouwen woonden. Iedere tak had een eigen betekenis:
• • • Een fijne dennentak: goede vrouw.
    • Een kersentak: slet.
    • De hagendoorn: kenau.
    • Een berkentak: ijverig en aardig

Gelukkig waren vrouwen ook toen al slimmer dan mannen ;). ‘s Ochtends heel vroeg bekeken ze de takken en haalden de minder gunstige eruit. Opgelost.

Hoe bescherm je je tegen heksen / hekserij tijdens Beltane?

1. Hondsdraf: Hondsdraf die je tijdens Beltane plukt helpt je om heksen te herkennen die anders onherkenbaar zijn. De regels:
   • Pluk de hondsdraf met Beltane.
   • Vlecht er diezelfde nacht nog een krans van.
   • Draag de krans de volgende dag op je hoofd.
   • Zet nog iets anders op je hoofd zodat je hondsdraf-krans verborgen is voor heksen. 

Wil je je vee beschermen tegen hekserij? Meng dan de hondsdraf die je tijdens Beltane plukt met zout en haver. Dit mengsel voer je je vee en ze zijn beschermd tegen enge heksen.

2. Varenzaad: zorg dat je tijdens de nacht van Beltane Varenzaad op zak hebt. Dan kun je zien hoe precies om 24.00 uur, al het water buiten in de bronnen (eerst even een bron vinden dus) in wijn verandert. Goed nieuws: volgens de legende kun je deze wijn drinken. Geniet ervan!

3. Valeriaan en Marjolein: omwikkel jezelf van top tot teen met Valeriaan en Marjolein (vraag me niet hoe je dat doet, het lijkt me enorm ingewikkeld) en je kunt tijdens de nacht van Beltane zonder gevaar naar passerende heksen kijken. Dankzij de kruiden kunnen ze je niets doen.

4. Daslook: zorg dat je voor de nacht van Beltane Daslook geplukt hebt. Dan heeft het een magiebezwerende werking. Krijgen heksen je dus toch te pakken ondanks je Hondsdraf en je met Valeriaan en Marjolein omwikkelde, ingewikkelde zelf? Dan doet Daslook hun spreuken weer teniet. Fieuwwww!

Waar is Beltane gebleven?

Door de veranderende cultuur en onder invloed van de kerk, verdwenen de losbandige feesten rondom Beltane. De kerk probeerde de paganistische, heidense festiviteiten uit te roeien, maar dat lukte niet. Logisch! Het zijn ook veel te leuke, uitbundige feestjes. Daarom riep zij in de achttiende eeuw de meimaand uit tot Mariamaand. Zo werden de ‘heidense’ feesten omgebogen naar het christelijke geloof en waren zij voortaan aan Maria gewijd. Slimme zet van de kerk, jammer voor de natuurreligies. Gelukkig kan het tegenwoordig naast elkaar bestaan.

Waarom zou je Beltane vieren?

Het leuke aan Beltane vieren, vind ik, is dat je je overgeeft aan en één wordt met de bruisende energie die in de natuur leeft. Je lift als het ware mee op dat wat er al is om je eigen vruchten de wereld in te werpen. Hoe cool! Dat is het mooie van leven met de seizoenen: het scheelt je een heleboel geploeter omdat het zo natuurlijk, vanzelfsprekend en kloppend is. Beltane is de perfecte periode om je plannen te lanceren, je projecten van start te laten gaan, van baan te veranderen, een verbouwing te starten, een nieuwe cursus te beginnen. Alles wat ‘verse start’ schreeuwt: go for it!

Beltane vanuit de oude wijsheid

In de oude wijsheid wordt gezegd dat Beltane – net zoals de overige jaarfeesten Lugnasadh, Samhain en Imbolc, waar ik op hun moment meer over zal delen – een portaalmoment is: een moment in het jaarwiel waarop de sluier tussen deze en gene zijde of de andere werelden / dimensies (die van het niet zichtbare) dunner is. Daardoor maken we in deze periodes makkelijker contact met alles wat er buiten ons dagelijkse bewustzijn leeft. Ik zeg: enjoy the ride.

Waarom heet Beltane zo?

Beltane kun je vertalen als Helder Vuur, oftewel: ‘Bel-fire’. Het is afgeleid van de God Bel die ook wel Beli, Belenos of Belinus wordt genoemd. Ddat is de Keltische zonnegod, de God van licht, van vuur en genezing. In oude verhalen wordt verteld over Beltane vieringen waarbij het vee tussen twee vuren door werd gedreven om zo hun vruchtbaarheid te garanderen.

Hoe vier ik beltane?

Dit jaar had ik de meest simpele Beltane viering sinds ik leerde dat dit feest al eeuwenlang bestaat. Omdat ik tijdens een filosofieweekend aan het denken en mijmeren was over Thuis zijn in de wereld, kon ik niet bij de Beltane-viering met mijn heksen-sisters zijn. Je kunt niet alles hebben als fiosoferende heks. Gelukkig was daar mijn alternatief:

• Tijdens de avondwandeling met mijn loopse hondje (over vruchtbaarheid gesproken) in het natuurgebied waar we altijd wandelen, stond ik deze dag extra lang stil bij wat ik zag, voelde en ervaarde. Terwijl zij – hitsig als ze was – ieder grapssprietje besnuffelde en aflikte.
• Ik voelde de koude wind op mijn wangen en zag haar spelen met de boomblaadjes. Ik genoot van het schouwspel dat de zon en de wolken voor me in petto hadden. Die kleuren! Ik liet de zon me verwarmen wanneer ze tevoorschijn kwam en de regen me natregenen wanneer het met buien uit de hemel viel.
• Ik liet me ontroeren door de twee speelse mini veulentjes in de groep wilde paarden. Nog zo kort op deze wereld en zo vol levenslust!
  De Hollandse rechte dijk waar ik onderlangs liep gaf me een gevoel van thuis zijn. Ik zag mensen erop verschijnen en verdwijnen. Komen en gaan. Verbinden en loslaten.

De klokken luidden vijf uur en daarmee besloot ik dat het ook het einde van mijn Beltane ceremonie met mezelf was. Ik liet alles nog eens op me inwerken, door m’n lichaam stromen en voelde me vol vertrouwen en rust. Alles was zoals het moest zijn.